Diagnoza ADHD u dorosłych

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (zespół hiperkinetyczny, ADHD) i zespół deficytu uwagi (ADD) są zaburzeniami ujawniającymi się w dzieciństwie, a obecnymi od urodzenia. Obecnie diagnozuje się je najczęściej u dzieci rozpoczynających naukę w szkole podstawowej. Jednak nie u wszystkich osób nadpobudliwych objawy dostatecznie słabną do wieku dorosłego, przy czym objawem trwającym stosunkowo długo jest niezdolność do dłuższej pracy umysłowej i organizowania jej.

Diagnostyka ADHD i ADD u pacjentów po 18 roku życia jest w naszym kraju nowością, jednak jest jak najbardziej możliwa od strony praktycznej i formalnej. W latach 2021-22 odnotowujemy w Ośrodku Psychosystem liczne zgłoszenia młodych dorosłych studiujących lub pracujących, którzy nie zostali przebadani pod kątem zespołu nadpobudliwości psychoruchowej czy deficytu uwagi w okresie szkoły podstawowej, a podczas pandemii (nauki i pracy zdalnej) zmierzyli się ze swoim stylem samodzielnej pracy umysłowej i organizacji działania. Niezależnie od nauki zdalnej, osoby dorosłe rozpoczynające samodzielne życie często są w stanie w pełni odczuć swoją niezdolność do skupienia się dopiero, gdy zostały pozbawione struktury w postaci planu lekcji i motywatora w osobie rodzica.

W diagnozowaniu ADHD i ADD uwzględniamy funkcjonowanie pacjenta w dzieciństwie oraz wykluczamy ewentualny wpływ zaburzeń nastroju (depresyjnych) na codzienną motywację do pracy i nauki.

Stwierdzenie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi lub zespołu deficytu uwagi wymaga dwóch godzinnych wizyt (w odzielne dni u psychologa mgr Katarzyny Zieniewicz, po których pacjent dostaje zaświadczenie w formie papierowej. Z nim udaje się do poleconego (w Lublinie) lub swojego dotychczasowego lekarza psychiatry w celu formalnego potwierdzenia diagnozy. Po zakończeniu diagnozy proponujemy spotkanie psychoedukacyjne z psychologiem poświęcone omówieniu wyników i sposobom radzenia sobie z zaburzeniem na co dzień.